ابزار وبمستر

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

بالاخره حکم ما رو دادند و به اتفاق رفقا راهی شدیم. شکایتی ندارم چون همه چی روی عدالت بود، تازه من که تنها نبودم! از اون اولم می دونستم که هرچی بشه پای بقیه هم گیره... الانم که ثابت شد. هرچی بشه واسه هممونه پس نگرانی نداره!

اینجا دیگه چه جور جاییه؟!!! یَع... یَعنی واقعا این همه خشونت لازمه ؟!!!

ترس همه وجودمو گرفته بود. سر چرخوندم ببینم بقیه بچه ها تو چه وضعیتی هستند که حسابی جا خوردم! اونا اوضاعشون خیلی بهتر از من بود. این دیگه نامردیه! یاد حرفای بچه ها می افتادم که بهم می گفتن هرچی سر ما میاد، باعث و بانیش تویی، بالاخره یه روزی تقاصشو پس میدی و... .

قبول دارم که مقصرم اما اونا هم همچین بی تقصیر نیستن .... آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآییییییییییییییییییییییی!!!!

دیگه طاقتم سر اومد و گفتم :

«چرا منو از بقیه جدا کردین و  با کاری ندارین؟ هر کاری که کرده باشیم  همه باهم کردیم! چرا منو اینطوری شکنجه میدین و اونا وضعشون از من بهتره» ؟!

یهو صدای مهیبی گفت :

«ای زبان، از جانب تو کلمه، سخن و جمله ای گفته شد که به شرق و غرب زمین رسید، و این امر باعث قتل و خونریزی ( و فساد و فتنه و آشوب در میان) افراد بی گناه، و غارت مال و اموال مردم، و هتک عفت و ناموس و شرف اشخاص از راه حرام شد. پس به عزت و جلالم سوگند، تو را آن چنان عذاب سختی کنم که هیچ یک از اعضاء دیگر بدن را آنگونه مجازات و شکنجه نکرده باشم.»(1)

***

در این قسمت بد نیست برای تکمیل این بحث دو سه جمله ای اضافه کنم:

بلال بن حارث مزنی نقل می کند که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می فرمود:

«گاهی شخصی حرفی از دهانش خارج شده، سخنی می گوید، اما غافل است و نمی داند که اثر گفتارش به کجا می رسد، و به چه کسی بر می خورد، و چه می شود! در نتیجه خداوند هم به وسیله همان سخن تا روز قیامت او را مشمول خشم و غضب خود قرار می دهد.»

یکی از بزرگان می گفت:

«هر وقت می خواستم حرفی بزنم، نقل قول و سخن بلال مانع از حرف زدن من می شد.»(2)

سعدی شیرازی (علیه الرحمة) می گوید:

ماری تو که هر که را ببینی بزنی    یا بوم که هر کجا نشینی بکَنی(3)

پی نوشت:

1. بازنویسی روایتی از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به نقل از امام صادق علیه السلام که در کتاب شریف اصول کافی،ج3،ص177؛ مستدرک الوسائل،ج2،ص89 ذکر شده.

اصل روایت به این شکل است:

امام صادق علیه السلام نقل می فرماید که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:

«در روز قیامت خداوند آن چنان زبان را به عذاب شدیدی مبتلا می کند، به طوری که هیچ یک از اعضاء بدن را آنگونه عذاب و شکنجه نکرده باشد.»

در این هنگام زبان به سخن می آید و می گوید:«پروردگارا، چرا مرا به گونه ای سخت شکنجه و مجازات نمودی، که هیچ یک از اعضاء بدن را این چنین عذاب ننمودی؟»

در این موقع در پاسخ زبان گفته می شود:«ای زبان، از جانب تو کلمه، سخن و جمله ای گفته شد که به شرق و غرب زمین رسید، و این امر باعث قتل و خونریزی ( و فساد و فتنه و آشوب در میان) افراد بی گناه، و غارت مال و اموال مردم، و هتک عفت و ناموس و شرف اشخاص از راه حرام شد. پس به عزت و جلالم سوگند، تو را آن چنان عذاب سختی کنم که هیچ یک از اعضاء دیگر بدن را آنگونه مجازات و شکنجه نکرده باشم.»

2. مجموعه ورام،ج1،ص8

3. گلستان سعدی، باب اول.