ابزار وبمستر

بسم رب المهدی

ای مولود خجسته رمضان! ای بدر تمام ماه خدا! تو تنهاترین فرزند رمضانی و آسمان، در پیشگاه کرم و بخشش تو، با این همه ابرهای باران زایش، گمشده ای غریب بیش نیست. رسول رحمت، تو را بر شانه های خویش سوار می کرد و بر تو مباهات می نمود. تو ادامه محمد (ص)  و کرانه علی (ع) هستی. تو امام مایی و ما مُرید و دلداده تو. و اینک در بهار شکفتن تو، در فصل خدا، بر خود از رهبری تو می بالیم و بر نامت که زینت همه خوبی ها و نیکی هاست، افتخار می کنیم.

پیشواى دوم جهان تشیع که نخستین میوه پیوند فرخنده على (ع) با دختر گرامى پیامبر اسلام (ص)  بود، در نیمه ماه رمضان سال سوم هجرت در شهر مدینه دیده به جهان گشود.(1)

حسن بن على (ع) از دوران جد بزرگوارش چند سال بیشتر درک نکرد زیرا او تقریباً هفت سال بیش نداشت که پیامبر اسلام بدرود زندگى گفت. پس از درگذشت پیامبر (ص) تقریبا سى سال در کنار پدرش امیر مومنان (ع)  قرار داشتو پس از شهادت على (ع) (در سال 40 هجرى) به مدت 10 سال امامت امت را به عهده داشت

  و در سال 50 هجرى با توطئه معاویه بر اثر مسمومیت در سن 48 سالگى به درجه شهادت رسید.

سه سال بعد از هجرتِ مسلمان ها به مدینه،نخستین فرزند حضرت علی(ع) و فاطمه(س) در پانزدهم ماه رمضان به دنیا آمد.پیغمبر(ص) به خانه علی(ع) رفت.
تولدِ نَوه عزیز خود را به علی(ع) و دخترش فاطمه(س) تبریک گفت.پیامبر(ص) به فرمان خدا اسم نوزاد را ((حسن)) گذاشت.حسن(ع) هفت سال در کنارِ پیامبر عزیز_این پدربزرگ مهربان_زندگی کرد.
پیغمبر(ص) او را روی شانه خود می نشاند و می فرمود:((خدایا من دوستش دارم تو هم او را دوست داشته باش.))
پیامبر(ص) همچنین درباره امام حسن(ع) و امام حسین(ع) فرموده است:
((هرکسی حسن و حسین را دوست بدارد، مرا دوست دارد و هرکسی نسبت به آن دو کینه و دشمنی داشته باشد، با من دشمن است.حسن و حسین سَروَر جوانان بهشت هستند.این دو فرزند من،امام اند چه قیام کنند و چه قیام نکنند.))
امام حسن(ع) از همان سنّ کودکی آنقدر بزرگوار و دانا بود که پیغمبر(ص) در بعضی از عهدنامه ها او را شاهد و گواه می گرفت.وقتی پیامبر(ص) برای قبیله ثَقیف[1] مالیّات تعیین کرد. نامه را امام حسن(ع) و امام حسین(ع) امضا کردند و گواهی دادند.
در جریان ((مباهِله)) هم، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) حاضر بودند.
1-نام قبیله ای که بین مکه و مدینه و طائف ساکن بودند و قبل از آنکه مسلمان شوند،بُت می پرستیدند.

در محضر الهی
هنگامی که امام وضو می گرفت تا برای نماز آماده شود،بدن مبارکش می لرزید و رنگ صورتش تغییر می کرد. از ایشان می پرسیدند چرا این حالت به شما دست می دهد؟ می فرمودند:
((کسی که در پیشگاه خدا می ایستد جز این، چه حالی می تواند داشته باشد؟))
امام ششم می فرمودند:((امام حسن(ع) بیشتر از هرکسی،خدا را عبادت می کرد و مقام او بالاتر بود. وقتی به یاد خدا و روز قیامت می افتاد گریه می کرد و بی حال می شد.))
امام حسن(ع) پیاده و گاهی با پای برهنه، 25بار به خانه خدا رفت.

ایثار امام
امام حسن(ع) مشغول زیارت خانه خدا بود. مردی را دید که با خانه خدا دردِ دل می کند و می گوید:((پروردگارا ده هزار دِرهَم به من برسان.)) امام بلافاصله به خانه برگشت و همان مبلغ را برای او فرستاد.
روزی یکی از کنیزهای حضرت دسته گلی برایش آورد.امام در مقابل،او را آزاد کرد.هنگامی که پرسیدند چرا این کار را کردید؟ فرمودند:
((خدا ما را این طور تربیت کرده است)) و در همان لحظه آیه ای خواندند که ترجمه آن چنین بود:
(وقتی به شما هدیه ای دادند،شما در مقابل این محبّت،بهتر و نیکوتر جواب دهید.)) امام حسن(ع) در طول زندگی سه بار اموالش را نصف کرد و در راه خدا به فقرا بخشید.
 
خُلق محمّدی
شخصی از سرزمین شام به نزد امام حسن(ع) آمد و به آن حضرت ناسزا گفت.امام هیچ حرفی نزد.وقتی آن مرد ساکت شد، امام با لبخندی شیرین به او سلام کرد و فرمود:((ای پیرمرد فکر می کنم در این شهر،غریب هستی و اشتباهی برایت پیش آمده است. اگر از من عذر خواهی کنی تورا می بخشم. اگر گرسنه ای،سیرت می کنم و اگر راهنمایی بخواهی،تو را راهنمایی می کنم.هرچیزی احتیاج داشته باشی حاضرم برایت آماده کنم.اگر می خواهی به خانه ام بیا و مهمان من باش تا از تو پذیرایی کنم.))
آن مرد خجالت کشید و گریه کرد.آنگاه گفت:(( به راستی شما شایسته مقام اِمامت هستی.تو و پدرت در نظرِ من بدترین مردم بودید و حالا محبوبترین آنها هستید.))
وقتی امام از دنیا رفت مروان،حاکم ستمگر مدینه در مراسم دفن آن حضرت شرکت کرد و می گریست.امام حسین(ع) به او فرمود:
((به هنگامی که برادرم زنده بود،هر ظلمی از دستت برمی آمد در حقّ او انجام دادی ولی حالا گریه می کنی؟))
مروان جواب داد:((این رفتار را با کسی کردم که صبر و بردباری اش از کوه هم بیشتر بود.))

یا کریم اهل بیت به بخشندگی ات به ایثارت و به خلق محمّدی ات و صبر و بردباری ات ما را در این شب های پر برکت کمک کن و نظری کن تا در راه شما کریم آل طه ثابت قدم باشیم..
ولادت باسعادت کریم اهل بیت امام حسن مجتبی(ع) بر شما مسلمین مبارک باد.