ابزار وبمستر

بسم رب المهدی

از سخنان گهربار امام هادی علیه السلام :

  َ"بهتر از نیکی، نیکوکار است، و زیباتر از زیبایی، گوینده آن است و برتر از علم،
 حامل آن و بدتر از بدی، عامل آن است وحشتناک تر از وحشت، آورنده آن است."

 امام ابوالحسن علی النقی هادی علیه السلام ملقب به امام "هادی"،
دهمین پیشوای شیعیان در َنیمه ذیحجه سال 212 هجری در اطراف مدینه در محلی به نام " صریا" متولد گشت.
آن حضرت و فرزند گرامی ایشان امام حسن علیهما السلام به عسکریین شهرت یافتند،
 زیرا خلفای بنی عباس آنها را از سال 233 به سامرا (عسکر) برده
 و تا آخر عمر پر برکتشان در آنجا، آنها را تحت نظر قرار دادند.

  امام هادی علیه السلام به لقبهای دیگری مانند:

نقی، عالم، فقیه، امین و طیب شهرت داشت و کنیه مبارک ایشان ابوالحسن است.
 پدر بزرگوارش امام جواد (ع) و مادرش بانوی گرامی سمانه است که بانویی با فضیلت و با تقوا بود.
 امام هادی (ع) در سن 6 یا 8 سالگی یعنی در سال 220 هجری، پس از شهادت امام جواد (ع) به امامت رسید.
مدت 33 ساله امامت امام هادی (ع) با خلفای معتصم، واثق، توکل، منتصر، مستعن و معتز معاصر بود.
 در این مدت حضرت علی النقی (ع ) نه تنها تعلیم و تعلم و نگاهبانی
 فرهنگ اسلامی را امام دهم (ع ) در مدینه عهده دار بود ،
و لحظه ای از آگاهانیدن مردم و آشنا کردن آنها به حقایق مذهبی نمی آسود ،
بلکه در امر به معروف و نهی از منکر و مبارزه پنهان و آشکار
 با خلیفه ستمگر وقت - یعنی متوکل عباسی - آنی آسایش نداشت.

 خلفایی که در زمان امام (ع ) بودند :

 معتصم ، واثق ، متوکل ، منتصر ، مستعین ، معتز ،
همه به جهت شیفتگی نسبت به قدرت ظاهری و دنیای فریبنده
با خاندان علوی و امام همام حضرت هادی دشمنی دیرینه داشتند
و کم و بیش دشمنی خود را ظاهر می کردند ولی همه ،
به خصال پسندیده و مراتب زهد و دانش امام اقرار داشتند ،
و این فضیلتها و قدرتهای علمی و تسلط وی را بر مسائل فقهی و اسلامی به تجربه ،
آزموده و مانند نیاکان بزرگوارش (ع ) در مجالس مناظره و احتجاج ،
وسعت دانش وی را دیده بودند.

 صورت و سیرت حضرت امام هادی (ع):

  حضرت امام دهم (ع ) دارای قامتی نه بلند و نه کوتاه بود.
 گونه هایش اندکی برآمده و سرخ و سفید بود. چشمانش فراخ و ابروانش گشاده بود.
 امام هادی (ع ) بذل و بخشش بسیار می کرد. امام آن چنان شکوه و هیبتی داشت
 که وقتی بر متوکل خلیفه جبار عباسی وارد می شد
 او و درباریانش بی درنگ به پاس خاطر وی و احترامش برمی خاستند.

  شهادت امام هادی (ع):

  امام دهم ، حضرت هادی (ع ) در سال 254هجری به وسیله زهر به شهادت رسید.
 در سامرا در خانه ای که تنها فقط فرزندش امام حسن عسکری بر بالین او بود.
معتمد عباسی امام دهم را مسموم کرد.
از این سال امام حسن عسکری پیشوای حق شد و بار تعهد امامت را بر دوش گرفت.
 و در همان خانه ای که در آن بیست سال زندانی و تحت نظر بود ، سرانجام به خاک سپرده شد.

منبع:

 َکتاب: سیره معصومان، ج 5، ص 233 - نویسنده: سید محسن امین - ترجمه: على حجتى کرمانى

  التماس دعا