اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
- هِی، تو!
- هان! چه مرگته ؟!
- اینا دیگه چه عتیقه هایی اند؟! مصیبت خودمون کم بود، اینارم باید تحمل کنیم!
- چه می دونم! ولی اوضاعشون خیلی درامه!!!
- ای بابا... آدم اینا رو می بینه، درد و عذاب خودش یادش می ره!
- رئیس! جان ما اینا کی اند آوردیشون اینجا ؟
- کدوم ؟!
- همین جدیدا دیگه!
- خب این جدیدا که چهارگروهند! دقیق بگو کدوم منظورته تا بهت بگم.
- مثلاً اینی که توی تابوت آتیش آویزونه چیکار کرده؟!
- «این بدبخت ملعون!»
- آره همون
- «این بدبخت ملعون، در حالی از دنیا رفته و مُرده که مال و اموال، و حق و حقوق مردم بر عهده اش بوده، و با اینکه توانایی پرداخت اونا را داشته، ولی حق و حقوق مردم را نداده»
- عجب! خب، اون یکی که «دل و روده اش» از شکمش زده بیرون و هی اینور انور میکشه باخودش چی؟
- «آن بیچاره بی نوا ! از ترشح بول(ادرار) پرهیز نمی کرد و نجاست و پاکی را رعایت نمی نمود».
- اون یکی چی ؟ همون که اونجاست!
- کدوم؟ همون که از دهنش چرک و خون و کثافت می آد بیرون ؟
- آره بابا همون!
- «این فلک زده بی نوا ! به هر سخن زشتی که به ضرر و زیان مردم بود، گوش میکرد و آنرا برای دیگران نقل می نمود، تا اینطوری میان مردم فتنه و فساد برپا کنه. علاوه بر اینها، رفتار مردم را تقلید می کرد و ادای این و آن را در می آورد و از طرفی از بیان کلمات زشت، و دادن فحش و ناسزا، باکی نداشت».
- مثل اینکه حالت خیلی بده نه ؟ بذار اون آخری هم واست بگم حیفه ندونی!
- «جُرم اون ملعون نگونبخت اینه که با غیبت کردن گوشت بدن مردم را می خورد [و با اینکار، حیثیت و آبروی اونا رو لکه دار می کرد]، و بعد اینکه راه می افتاد بین مردم و از این و اون نمّامی و سخن چینی می کرد.»(1)
***
تکمله :
قرآن کریم : «هرگز نسبت به یکدیگر تجسس نکنید و غیبت همدیگر ننمایید، آیا شما دوست می دارید که گوشت بدن برادر دینی خود را بخورید، البته از اینکار نفرت و کراهت دارید، پس از خدا بترسید.»(2)
امام سجاد علیه السلام : « هر موجودی خوراکی دارد، خوراک مردم سگ صفت، غیبت کردن است.»(3)
امیرمؤمنان امام علی علیه السلام : «غیبت کردن، کار انسان عاجز است.»(4)
دگر کس به غیبت پِیَش می رود
مبادا که تنها به دوزخ رود(5)
پی نوشت ها :
* تهیه شده در گروه فرهنگی مهدین/ با بهره گیری از «آفات زبان،ج1،محسن غفاری»
1. حدیثی از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده در : وسائل الشیعه،ج8،ص617؛ بحارالانوار،ج72،ص249؛ سفینة البحار،ج2،ص327؛ امالی صدوق،مجلس85؛ ثواب الاعمال و عقاب الاعمال،ص563؛ روضة الواعظین،ص516؛ کشف الریبة عن احکام الغیبة،شهیدثانی و...
2. سوره حجرات، آیه 12.
3. میزان الحکمة،ج7،ص335؛ شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید،ج9،ص45.
4. نهج البلاغه فیض، حمکت 453.
5. سعدی
نوشته شده در تاریخ پنج شنبه 92 خرداد 9 توسط حسین مرادی نژاد